Chipsy można zrobić nie tylko z ziemniaka. Mogą być słone, słodkie, na ostro, byle wydawały charakterystyczny, chrupiący dźwięk!
Słowo „kripik” pochodzi z języka indonezyjskiego i ma charakter dźwiękonaśladowczy. Naśladuje chrupiący dźwięk, jaki rozlega się podczas jedzenia chrupiącej przekąski. Kripik (lub keripik, bo także taka nazwa jest używana) to chipsy, chrupki, krakersy, które mogą być zarówno słone, jak i słodkie. Najbardziej popularne rodzaje kripik to kripik singkong (krakersy maniokowe) i kripik pisang (chipsy bananowe). W Indonezji kiprik przygotowuje się z różnych suszonych owoców, bulw, warzyw, ryb, a także tempehu, smażąc składniki w gorącym oleju.