Nauka dowodzi, że ani zwierzęta nie są tak nieskomplikowane i prymitywne, jak sądziliśmy, ani też człowiek nie jest tak rozumny i wyjątkowy, za jakiego się uważał. Mimo to przepaść, którą nasza kultura wykopała między ludźmi a zwierzętami, jest wyjątkowo głęboka.
Stwierdzenie „człowiek to zwierzę” wciąż budzi kontrowersje. Opór wobec tej tezy sprawia, że wielu ludzi nie znosi określenia „zwierzęta pozaludzkie”, bo w domyśle pojawia się „zwierzę ludzkie”, co oznacza naszą przynależność do świata zwierząt. Wszystko to dzieje się ponad 160 lat po publikacji dzieła Darwina „O powstawaniu gatunków” oraz w epoce nieustającego rozwoju wiedzy naukowej, która dostarcza coraz to nowych dowodów na to, że cechy uznawane za wyłącznie ludzkie (empatia, moralność, zdolność tworzenia kultur, samoświadomość) występują też u tych, które w odróżnieniu od nas nazywamy zwierzętami, a nasze pokrewieństwo jest tak bliskie, że pozwala np. na eksperymenty zmierzające do hodowania w ciele świń ludzkich organów do przeszczepu.